2. بالا رفتن دقت تصویر: در CBCT، حجم های تصویری ایزوتروپیک تولید می شوند که در تمام ابعاد می توانند تا کمتر از یک میلی متر و حتی در بعضی از سیستم ها تا چهار صدم میلی متر کوچک باشند. در حالی که در سی تی پزشکی حجم های تصویری تنها می توانند تا 625. میلی متر در سطح و تا 1-2 میلی متر در عمق ریز شوند. این مسئله هم جزییات تصویری و هم ثبات ابعادی در حین بازسازی تصویر را افزایش می دهد.
3. کاهش زمان اسکن : با توجه به این که در CBCT تنها یک اسکن حجمی با یک چرخش 5 تا 40 ثانیه ای انجام می شود؛ سرعت بالای تصویر برداری، اشکالات تصویر ناشی از حرکت بیمار را بسیار کاهش می دهد و راحتی بیشتری برای بیمار در پروسه تصویر برداری ایجاد می کند.
4. کاهش اشعه دریافتی بیمار: دوز موثر دریافتی بیمار در CBCT نسبت به سی تی پزشکی بسته به برنامه و منطقه تصویر برداری در حد 79 تا 98 درصد کاهش یافته است.
5. ایجاد مودهای تصویر برداری اختصاصی فک و صورت: نظیر انوع بازسازی های سه بعدی، برنامه های اختصاصی برای طرح درمان ایمپلنت، انواع سگمنتیشن و ساخت گایدهای جراحی
6. کاهش خطا های تصویری مرتبط با پرکردگی های فلزی، ایمپلنت ها، روکش های فلزی و … که از طریق الگوریتم های خاص بازسازی تصویر انجام می شود.