دندان عقل (wisdom tooth) آخرین دندان در هر قوس فکی است،که به آن آسیای سوم هم میگویند. غالب افراد دو دندان عقل در فک بالا و دو دندان عقل در فک پایین دارند. این دندان ها بین ۱۷تا ۲۵ سالگی رویش پیدا می کند؛ حتی در بعضی افراد رویش آن در سنین بالاتر اتفاق میافتد. نبودن یک یا چند دندان عقل یافته شایعی است. درصورت پوسیدگی وسیع دندان عقل،عفونت وایجاد مشکل در روند رشد و تکامل دندانها و فکین و یا مشکلات دیگر، دندان عقل باید کشیده شود.
دندان های عقل براساس نوع رویش، به 3 دسته تقسیم می شوند.
دندان عقل روییده
به حالتی گفته می شود که دندان عقل به طور کامل از لثه بیرون آمده و فضای کافی از فک را در اختیار دارد. البته گاهی این دندان، برای روییدن به دندان های مجاور فشار وارد می کند و باعث ایجاد بی نظمی دندان ها می شود.
دندان عقل نهفته
اگر دندان در استخوان فک باقی بماند و نتواند خارج شود، دندان عقل نهفته است. اگر فرد درد یا مشکلی در فک خود احساس نکند، شاید اصلا متوجه عدم رویش دندان عقل نشود. اگر در تصویر رادیولوژی متوجه دندان عقل نهفته شویم، بهتر است تصمیم درستی در مورد حفظ یا کشیدن آن بگیریم ،زیرا:
-می تواند باعث ایجاد کیست و عفونت شود.
-می تواند باعث فشار به تاج یا ریشه سایر دندان ها شود و ایجاد تحلیل یا پوسیدگی در آنها نماید.
دندان عقل نیمه نهفته
زمانی که فرایند رویش به هر دلیل متوقف شود و تنها بخشی از دندان از لثه خارج شود.