بسیاری از بیمارانی که به اورژانس بیمارستان های تروما مراجعه می کنند دارای انواعی از شکستگی های استخوان های صورت و جمجمه هستند که به دلیل شرایط خاص آن ها از جمله تورم شدید، ناتوانی در همکاری با پزشک، عدم هوشیاری کامل و .. گاهی امکان معالینه بالینی و پی بردن به تعداد و گسترش ساختارهای درگیر در خطوط شکستگی وجود ندارد.
در این بیماران استفاده از سی تی اسکن به دلیل امکان بررسی سه بعدی ساختار پیچیده و ظریف صورت یک ضرورت است. تفسیر صحیح و دقیق تصاویر به دست آمده در نحوه درمان نقش بسیار مهمی دارد. برای ارتباط صحیح بین رادیولوژیست و جراح لازم است از یک توافق استفاده شود. مثلا در یک سطح ابتدایی می توان به حوزه درگیر در خط شکستگی اشاره کرد مثلا شکستگی در بینی یا بخش میانی صورت و یا فک پایین.
در سطح دوم می توان با جزییات آناتومیک دقیق تری گزارش را طراحی نمود مثلا دیواره جانبی حفره چشم. در سطح سوم علاوه بر جزییات آناتومیک می توان به خصوصیات شکستگی اشاره کرد مثلا خردشدگی یا جابجایی یا گسترش به فضاهای بافت نرم و .. .
استفاده از توصیف خطوط شکستگی بر مبنای تقسیم بندی ((لفورت)) نیز راه رایج دیگری است که مفهوم گزارش تصویر برداری را برای جراح قابل استفاده تر می کند.
در هر صورت هدف از انجام تصویر برداری های دو بعدی و سه بعدی استخوان های صورت چه در بیمارانی که دچار صدمات سر و صورت هستند، چه در بیمارنی که به دلیل جراحی های وسیع برای برداشتن تومور بخشی از فرم و ساختار صورت خود را ازدست داده اند، چه در بیمارانی که به دلیل نقایص و اشکالات رشد و تکامل نیاز به اصلاح روابط و ساختارهای صورت دارند، بازگردادندن سلامتی و فرم صحیح به صورت بیمار است و این هدف زمانی محقق می شود که تصاویر قادر باشند آدرس صحیحی از نقایص واشکالات موجود ارائه دهند. امروزه با استفاده از فناوری های پیشرفته نظیر ساخت قطعاتی از ساختارهای از دست رفته صورت با استفاده از پرینترهای سه بعدی اهمیت تکنیک های تصویر برداری پیش از انجام جراحی های اصلاحی فک و صورت بسیار افزایش یافته. چرا که همین اسکن های سه بعدی مبنای بازسازیهای مجازی پیش از جراحی هستند .
به این ترتیب که اسکن سر و صورت انجام می شود، تصاویر حاصل توسط نرم افزارهای واسط آنالیز و طراحی ها انجام میشود، قطعه مورد نیاز ساخته می شود این قطعات در اتاق عمل مستقیما در موضع مورد نیازقرار داده می شوند.
این تکنولوژی یعنی تبدیل اطلاعات اسکن بیمار به مدل های سه بعدی، در چهار مرحله از جراحی های فک و صورت قابل استفاده است:
-ساخت مدل از ساختارهای مورد نظر برای بررسی و مطالعات پیش از جراحی
-مدل های جراحی پیش ساخته طبق توضیحی که پیش تر داده شد
-ساخت ابزارهای خاص ویژه بعضی بیماران
-ایمپلنت های سفارشی شخصی ساز در بیمارانی که دچار نقایص وسیع استخوان هستند.