پالپوتومی یک روش درمانی در دندانپزشکی است که برای نجات دندانهای آسیب دیده یا پوسیده انجام میشود. در این روش، پالپ دندان در بخش تاجی دندان برداشته میشود و پالپ در کانال ریشه نگه داشته می شود. این روش به عنوان عصب کشی دندان شیری نیز شناخته میشود و برای حفظ دندان و جلوگیری از نیاز به درمانهای پیچیدهتر مانند کشیدن دندان استفاده میشود. در پالپوتومی، فقط پالپ آلوده در قسمت تاج دندان برداشته میشود، در حالی که پالپ قسمت ریشه باقی میماند.
اهمیت پالپوتومی دندان شیری
عواقبی که به دنبال عفونت دندان و پالپ دندان شیری میتواند بیاید، بیشتر از زمانی است که دندان یک فرد بزرگسال عفونت کند. زیرا آسیب دیدگی پالپ دندان کودک نه تنها بر روی عصب و ریشه های دندان شیری تاثیر می گذارد بلکه مانع از رشد و رویش طبیعی دندان های دائمی زیرین خواهد شد.
انجام پالپوتومی در موارد آسیب دیدگی یا عفونت پالپ دندان شیری از اهمیت بسزایی برخوردار است. این روش نه تنها به جلوگیری از گسترش عفونت و پوسیدگی دندانها کودکان کمک میکند بلکه از نیاز به درمانهای پیچیدهتر مثل کشیدن دندان جلوگیری میکند و به حفظ سلامت دندانهای شیری و تأمین فضای لازم برای رشد صحیح دندانهای دائمی کودکان کمک میکند.
تفاوت پالپوتومی اطفال با عصب کشی دندان بزرگسالان
تفاوت اصلی بین پالپوتومی اطفال و عصب کشی دندان بزرگسالان در محدوده درمانی و روش انجام آنها است. پالپوتومی اطفال یک روش درمانی است که برای حفظ دندانهای شیری آسیب دیده یا پوسیده انجام میشود. در این روش، پالپ آلوده و عفونی دندان شیری برداشته شده و بخشهای سالم پالپ حفظ میشوند تا دندان به طور طبیعی رشد کند.
از طرف دیگر، عصب کشی دندان بزرگسالان یک روش درمانی است که در دندانهای دائمی اجرا میشود و شامل برداشتن کامل پالپ از تاج و ریشه دندان است. عصب کشی معمولاً برای درمان عفونتهای گسترش یافته به ریشه یا آسیب جدی به پالپ دندانهای دائمی استفاده میشود.
این تفاوت در روش درمان، نحوه حفظ پالپ، و شیری یا دائمی بودن دندانها قابل توجه است.